کارخانه جزله در شهر جبیل آخرین پیشرفت‌های فناوری را در کشوری به کار می‌گیرد که بیش از یک قرن پیش برای اولین بار به نمک‌زدایی روی آورد؛ عربستان سعودی به دلیل کمبود دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و بارندگی منظم، امروز به ده‌ها تسهیلات متکی است که آب خلیج فارس و دریای سرخ را به چیزی قابل شرب تبدیل می‌کند و آب شهرهایی را تامین می‌کند که در غیر این صورت زنده
اما نیازهای رو به افزایش نمک‌زدایی عربستان‌سعودی که با رویاهای محمد بن سلمان، ولیعهد برای ریاست بر یک مرکز تجاری و گردشگری جهانی تقویت می‌شود، در خطر برخورد با اهداف پایداری آن، از جمله دستیابی به انتشار خالص صفر تا سال ۲۰۶۰ است.
پروژه‌هایی مانند جزله، اولین نیروگاهی که نمک‌زدایی را با انرژی خورشیدی در مقیاس بزرگ ادغام می‌کند، به منظور کاهش این تعارض است؛ مقامات می‌گویند این پنل‌ها سالانه به صرفه‌جویی در حدود ۶۰۰۰۰ تن انتشار کربن کمک می‌کند
مارکو آرچلی، مدیرعامل ACWA Power که جزله را اداره می کند، گفت: «معمولاً جمعیت افزایش می‌یابد و سپس کیفیت زندگی جمعیت افزایش می‌یابد.»
مایکل کریستوفر لو مورخ در دانشگاه یوتا، گفت:« استفاده از نمک‌زدایی برای کشورهای خلیج فارس حیاتی است. با این حال محدودیت‌هایی در مورد چگونگی نمک‌زدایی سبز وجود دارد.»
یدک‌کشی کوه‌های یخ از قطب جنوب به عربستان‌سعودی
جست‌وجوی آب آشامیدنی دهه‌ها است که دولتمردان عربستان‌سعودی را درگیر کرده‌است؛ محمد الفیصل، پسر ملک فیصل که لو او را “شاهزاده آب” لقب داده است، حتی در یک مقطع امکان یدک کشیدن کوه های یخ از قطب جنوب برای رفع تشنگی فزاینده پادشاهی را بررسی کرد و باعث تمسخر گسترده شد.
اما محمد همچنین بر تولد زیرساخت های مدرن نمک زدایی پادشاهی که از سال ۱۹۷۰ آغاز شد، نظارت داشت.
بنابر گزارش‌های منتشر شده، شرکت ملی تبدیل آب شور (SWCC) اکنون ظرفیت تولید ۱۱.۵ میلیون متر مکعب در روز در ۳۰ تاسیسات را این کشور را دارد. این رشد به ویژه در نیروگاه‌های حرارتی که با سوخت‌های فسیلی کار می‌کنند، هزینه‌هایی را به همراه داشته است.
تا سال ۲۰۱۰، تاسیسات نمک‌زدایی عربستان ۱.۵ میلیون بشکه نفت در روز مصرف می‌کردند که بیش از ۱۵ درصد تولید امروز است. وزارت محیط زیست، آب و کشاورزی به درخواست خبرگزاری فرانسه برای اظهار نظر در مورد مصرف انرژی فعلی در نیروگاه های آب شیرین کن پاسخ نداد.
SWCC می‌گوید می خواهد تا سال ۲۰۲۵ نزدیک به ۳۷ میلیون تن از انتشار کربن را کاهش دهد. این امر تا حد زیادی با انتقال از نیروگاه های حرارتی به نیروگاه هایی مانند جزله که از اسمز معکوس با نیروی الکتریسیته استفاده می کنند به دست می آید.
کارخانه راس الخیر روزانه ۱.۱ میلیون متر مکعب آب تولید می کند – ۷۴۰۰۰۰ متر مکعب از فناوری حرارتی، بقیه از اسمز معکوس – و به دلیل تقاضای بالا برای پر نگه داشتن مخازن ذخیره تلاش می‌کند. یکی از کارمندانی که نخواست نامش فاش شود، گفت: بخش عمده ای از آب به ریاض می رود که به ۱.۶ میلیون متر مکعب در روز نیاز دارد و می تواند تا پایان دهه به ۶ میلیون متر مکعب نیاز داشته باشد.
